نکاتی درمورد وکالت
وکالت در فقه و حقوق ایران عبارت از عقد جایزی می‌باشد، که به سبب آن یکی از طرفین، طرف دیگر را برای انجام کاری جانشین خود قرار دهد.موکل ، وکالت دهنده می‌باشد و وکیل شخصی است که وکالت را قبول کرده است. وکالت در لغت به معنی واگذار کردن، اعتماد و تکیه کردن به دیگری است.
انواع وکالت
دو نوع وکالت وجود دارد که عبارتنداز:
- وکالت مطلق: شخصی برای تمام امور شخص دیگری را وکالت کند (فروش یا خرید یا پرداخت هزینه خانواده ……)که وکیل نیازی به اجازه از موکل خود را ندارد.
- وکالت مقید: مورد وکالت معین است و وکیل باید در همان مورد معین، عمل نماید (صرفا خرید خانه یا فروش ماشین و…..)
مورد وکالت باید امری باشد که به واسطه قانون در انحصار شخص نباشد و خود موکل توانایی انجام آن را داشته باشد.
گونه‌های وکالت
انتخابی
در مواردی اتفاق می‌افتد که شخصی، وکیل خود را انتخاب و با انعقاد قرارداد وکالت از او می‌خواهد وکالت او را برای دفاع از حقش در مراجع قضایی برعهده بگیرد.
تسخیری
در مواردی که دعوایی کیفری باشد و علیرغم ضروری بودن حضور وکیل، در دادرسی و محاکمات، به دلیل نخواستن متهم در گرفتن وکیل یا عدم توانایی مالی برای این کار، وکیلی برای دفاع از متهم وارد پرونده نشده‌است که در این صورت به تشخیص دادگاه، از بین وکلای دادگستری وکیل رایگانی برای وی گرفته می‌شود.
معاضدتی
در مواردی که اشخاص برای دفاع از حقوق خود در دعاوی حقوقی نیاز به وکالت داشته باشند ولی توان مالی انتخاب وکیل را نداشته باشند با تشخیص اداره معاضدت کانون وکلای دادگستری، وکیلی رایگان دفاع از حقوق شخص مُعسِر را برعهده می‌گیرد.
اتفاقی
اگر شخصی تحصیل کرده رشته حقوق باشد ولی پروانه وکالت نداشته باشد و بخواهد به صورت اتفاقی برای حل مشکلاتی که بستگان نزدیک او در مراجع قضایی دارند، خارج از چرخه و آزمون‌های سخت کانون وکلای دادگستری، از این کانون برای همان مورد خاص پروانه وکالت موردی بگیرد با طی مراحل قانونی و پرداخت هزینه مربوط می‌تواند به این کار را انجام دهد.